عجب، غرور و ریا، نابودگر فضائل اخلاقی و عملی است
تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۱۵۹۴۴
استاد حوزه علمیه گفت: انسان وقتی احسانی انجام میدهد این خداوند متعال است که از روی لطف و کرم خویش به آن ارزش و بها میدهد و به احسن وجه قبول میکند.
به گزارش قدس آنلاین، ماه مبارک رمضان، ماه ارتباطگیری با پروردگار عالم است، ماهی که خداوند متعال همه درهای رحمت خویش را به روی بندگانش باز میکند و همه انسانها را فرا میخواند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دعای افتتاح از دعاهای شبهای ماه رمضان که محمد بن عثمان از نایبان خاص امام زمان (عج) آن را نقل کرده است. دعای افتتاح شامل مطالبی درباره خداشناسی، لزوم خوف و رجاء، توفیق عبادت، حکمت تأخیر استجابت دعا و ارزش مناجات با خدا است. بند آخر این دعا به اظهار علاقه به دولت اسلامی در پرتو ظهور امام مهدی (عج)، بیان هدف حکومت اسلامی و وظیفه شیعیان در قبال آن پرداخته است.
حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علم الهدی استاد حوزه علمیه تهران در سلسله یادداشتهایی از رهگذر شرح و تفسیر دعای افتتاح زوایای پنهانی که در این دعای نورانی نهفته است را مطرح و مطالب آن تقدیم مخاطبان میشود. آنچه در ادامه میخوانید بخش دوم از این سلسله مباحث است:
مرحوم سید بن طاووس در کتاب الاقبال بالاعمال الحسنه دعای افتتاح را به دو سند نقل میکند سند اول را با محمد بن ابی قره با سند خودش از سکونی نقل میکند که سکونی میگوید از احمد بن محمد بن عثمان خواستم دعاهایی که عمویشان محمد بن عثمان بن سعید عمری که از نواب خاص امام زمان (عج) بوده و در ماه مبارک رمضان آنها را میخواند برایم بیاورد ایشان نیز دفتری را آورد و در ضمن این دفتر دعای افتتاح بود. سند دیگری نیز وجود دارد اینکه سید بن طاووس در کتاب اقبال از ابوحمزه ثمالی که از شاگردان خوب امام سجاد (ع) بوده نقل میکند که حضرت در ماه مبارک رمضان تمام شب را تا صبح نماز میخواندند و چون سحر میشد دعای افتتاح را قرائت میکردند لذا در حقیقت راوی دعای افتتاح از ابو حمزه ثمالی است و از ایشان دعای افتتاح نقل شده است بنابراین ایشان دعای افتتاح را از امام سجاد (ع) دریافت کرده است.
معنای تحت اللفظی این فراز از دعای افتتاح این است بارالها من ثنای خودم را بر حمل تو آغاز میکنم و ستایشم را از ذاتت با حمل تو آغاز می سازم؛ چرا که وقتی حمد بر کسی جاری شد حمد حکایت از معرفت دارد و بر خواسته از معرفت و خاستگاهش دل انسانهای ستایشگر است.
اَللَّهُمَّ إِنِّی أَفْتَتِحُ الثَّنَاءَ بِحَمْدِک
عالیترین ستایش حمد الهی است که برخواسته از روح ایمان در درون دل انسانها است.
وَ أَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوَابِ بِمَنِّک؛ در این فراز از دعای افتتاح میفرماید بارالها تو کارهای درست و یقینی را از روی منع و کرم خودت محکم میکنی؛ حمدی که انسان انجام میدهد در اصل سخن الهی را به زبان جاری و تنها از او یاری میخواهد، حال پس از حمد برای استحکام و عینیت بخشی هر چه بیشتر باید آدمی ارتباط خود را با پروردگار محکمتر سازد تا در رهگذر ارتباط گیری با باری تعالی همه رفتارهای فضیلت مدارانه خود را تثبیت و ماندگار کند.
انسان وقتی احسانی انجام میدهد این خداوند متعال است که از روی لطف و کرم خویش به آن ارزش و بها میدهد و به احسن وجه قبول میکند. این کلام امام سجاد (ع) در دعای افتتاح حکایت از آن دارد که ما انسانها در عملکردها و رفتارهای فضیلت مدارانه خودمان هرگز مغرور نشویم و فراموش نکنیم که این عنایتها اگر مورد توجه پروردگار عالمیان قرار بگیرد فقط و فقط به خاطر لطفی است که پروردگار نسبت به بندگانش دارد در غیر این صورت کافی است ذرهای از ریا، عجب، خودنمایی در رفتارهای فضیلت مدارانه انسانها دیده شود و تمام آن رفتارها از بین برود.
وقتی در دعای افتتاح میخوانیم «وَ أَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوَابِ بِمَنِّک» مراد آن است که بارالها تو محکم میکنی، تو تصدیق میکنی، تو مستقر میسازی و اجازه نمیدهی احسان انسانها به هدر برود و این لطف، کرم و عنایت خاص تو به همه انسانها است.
حال این رفتارها و عملکردهای فضیلت مدارانه انسانها گاهی اوقات در قالب تکالیف روزمره مانند روزه، نماز و حج و بعضی وقتها این رفتارهای فضیلت بار در قالب خدماتی است که انسانها به همنوعان خودشان ارائه میدهند. هر کار صواب و درستی که آدمی در نظام هستی انجام میدهد تصدیق، پذیرش و تثبیت آن از ناحیه خداوند متعال است آن هم بدون اینکه او منتظر اجر و مزدی باشد.
منبع: مهر
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: استاد حوزه علمیه ماه مبارک رمضان خداوند متعال انجام می دهد دعای افتتاح انسان ها محمد بن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۱۵۹۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ضرورت توجه به هنرِ حکمی در دانشگاهها
به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه در جمع اساتید دانشگاه هنر ایران اظهار کرد: هنر با خیال تلاقی دارد اما فلسفه و ریاضیات با عقل و استدلال سروکار دارد، علوم تجربی نیز شامل حواس، مشاهده و آزمایشگاه به انضمام ریاضیات است.
وی ادامه داد: منبع اصلی هنر حواس ظاهری نیست بلکه تخیل است، تخیل کارش این است که دستاوردهای حواس ظاهری را میگیرد و این دستاوردها را ترکیب، تجزیه و خلقِ صورت میکند. این صورتِ خیالی ممکن است با زبان ریاضی آمیخته شود مانند دستگاههای موسیقی است، نُتهای موسیقی ایرانی با ریاضیات پیوند دارد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: مثلاً در هنرهایی مانند هنرهای نمایشی خیال منبع اصلی است ولو اینکه واقعیت را به تصویر بکشند چراکه به موضوع از لحاظ خیالی پروبال میدهند.
استاد خسروپناه با بیان اینکه قوام هنر به منبع معرفتی تخیل برمیگردد، گفت: اگر کسی سوال کند تخیل در هنر حکمی و هنر غیرحکمی تفاوت دارد؟ باید پاسخ داد که در هنر حکمی تخیل زیر سایه تعقل است چراکه قوام حکمت، عقل است و خرد ناب متشکل از عقل نظری، عملی و معاش و معاد است.
وی ادامه داد: در دنیای غرب، دکارت بر عقل نظری تأکید داشت، کانت عقل عملی را مطرح کرد، ماکس وبر عقل معاش و برنامهریز را مطرح کرد و تاکنون فیلسوفان غربی عقل معاش را در نظر دارند و خبری از عقل معاد نیست. اگر تخیل ذیل سایه عقل نظری باشد هنر دکارتی، ذیل عقل عملی باشد هنر کانتی و ذیل عقل معاش باشد هنر ماکسی ایجاد میشود اما اگر تخیل ذیل خرد ناب شد هنر، حکمی خواهد بود. از طرفی تخیل ذیل تعقل نباشد و ذیل سایه توهم باشد، این هنر نیز غیرعقلانی است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی تأکید کرد: در دانشگاهها، هنر ذیل سنت، مدرن یا پست مدرن تدریس میشود اما اگر سراغ هنر حکمی نرویم حتما هنر آسیب خواهد دید، ما در تاریخِ هنر حکمی زندگی میکنیم، حکیمان ما ابوعلی سینا و خواجه نصیر الدین طوسی بودند، اکثر سازهای ایرانی زاییده تخیل مبتنی بر حکمت است و این سازها غنای لهوی ندارند. اگر روی این موضوعات کار کنیم دنیا گوش شنوا دارد و آماده شنیدن هنرِ حکمی است.
انتهای پیام/